کرج - امید بانوان؛ تیلدا حسینی؛ در این کارگاه یکروزه «سید احمد رحیمی» رئیس کانون سراسری مراکز مددکاری اجتماعی کشور و مدیر مسئول کلینیک مددکاری شهروند به ارائه راهکارهای مفید در جهت افزایش توانمندی بانوان در حوزه اشتغال پرداخت. وی از کارشناس مجریان شبکه 4، مدرس دانشگاههای علوم علمی کاربردی واحد استان تهران، دانشکده خبر تهران، علمی کاربردی البرز، علمی کاربردی بهزیستی تهران و البرز، دانشگاه خوارزمی و ... است که در رشته جامعه‌شناسی، روان شناسی، مددکاری و مردم‌شناسی سالیان سال است که تدریس می‌کند. تخصص اصلی وی مشاوره است.

در حاشیه این مراسم خبرنگار روزنامه پیام آشنا گفتگوی کوتاهی با ایشان داشت که در پی می‌آید:

ابتدا در مورد کلینیک مددکاری شهروند توضیح دهید:

ما 10 کلینیک مددکاری داریم که در همه حوزه‌های پیشگیری، مداخلات اجتماعی، اقدامات فرهنگی و اجتماعی و فرهنگسازی مداخلات حرفه‌ای دارند. به زنان سرپرست خانوار و به بیماران مزمن روانی و همچنین قریب به 650 پرونده سازمان بهزیستی، دو معاونت اجتماعی و توان‌بخشی نیز 8 سالی است که خدمات عرضه می‌کنیم. بخش مهمی از ارکان هر سازمان مردم نهادی مثل این مددکاری داوطلبین هستند و کار کارگاههای آموزشی که انجام می‌دهند بیشتر از جهت پشگیری است.

نظر شما در مورد برگزاری چنین کارگاههایی چیست؟

امروز دراین کارگاه که خاص اشتغال بانوان بود، جلسه خوبی بود ولی به شکل عام و گسترده توانستیم بنیان بحث را به صورت پراکنده پیش ببریم. چون موضوع فرصتهای طلایی که در این کارگاه عنوان شده بود، کمی شفاف نبود که آیا می‌خواهیم این فرصت طلایی را برای کارکرد بهتر بانوان ایجاد کنیم؟ یا فرصتهای مناسبی برای کارآفرینی بهتر به دیگران ارائه کنیم. به همین دلیل صحبتها به صورت عام ولی با نگاه پیشگیری پیش رفت.

در مورد چه آیتم‌هایی در این کارگاه بحث شد؟

لزوم جدی نگاه پیشگیرانه سطح 1 یعنی  آگاه‌سازی نهاد جامعه که جزو اولویتهای بهبود سلامت اجتماعی، خانوادگی و تحکیم بنیان خانواده است. ارتقاء بهداشت روانی خانواده، کاستن از میزان طلاق که آسیبهای درون خانوادگی است. به همین دلیل در کنار تعاریف مختلف جامعه شناختی از هویت فرهنگی و هویت اجتماعی به موضوعات روان شناختی در حوزه اشتغال و مدیریت هم پرداختیم.

نذر فرهنگی موضوع دومی بود که به آن اشاره شد. با توجه به سفارشات مکرری که در اسلام شده که در ایام خاص به سنت اطعام ایتام و مستمندان بپردازند. پیشنهاد سازنده‌ای که داشتم این بود که افراد در کنار بسته‌های نذری خود از بسته‌های فرهنگی نیز استفاده کنند  و ایده‌های خلاقانه‌ای را که در جهت پیشگیری از بسیاری معضلات فرهنگی می‌توان به کار برد، در کنار این بسته‌های نذری خود قرار دهند. به این شکل که افراد در کنار نذورات خود که البته مبانی شرعی آن باید بیشتر بررسی شود، می‌توانند به ترویج کتابخوانی، ترویج سلامت فردی، اطلاعات مفیدی در مورد نقش تغذیه، افزایش مهارتهای زندگی، نقش افراد یا گروهها در پاکسازی محیط زیست، پیشگیری از آلودگی آبها، شناخت هر چه بیشتر حقوق شهروندی و فرهنگ شهروندی و پیشگیری از تخریب اموال عمومی، آداب‌دانی بیشتر، فرهیخته‌تر رفتار کردن، لزوم افزایش محبت و ... پیام‌های آگاهی رساننده در کنار بسته‌های نذورات خود بدهند. مثلا شعاری که با نظر کارشناس روانشناسی دینی آمده را بنویسند. این بخش نذر فرهنگی بود که باید به عنوان یک داوطلب اجتماعی رفتار کنیم که پیشگیری سطح 2 و اطلاع رسانی و‌ آگاهی صورت گیرد.

بخش دیگر صحبتها در مورد برند استان البرز بود. «ایران کوچک» یعنی فتح باب تعارضات خانوادگی و فرهنگی. باید یک شعار باشعور برای البرز تولید کنیم. شعاری که سبب شود این ایران کوچک با تفاهم و تعامل بیشتری در کنار هم زندگی مسالمت‌آمیزی را تجربه کنند.

 مورد دیگر این که نگاه حمایتی جدی‌تری به اقشار آسیب‌پذیر و در معرض آسیب‌دیده، حاشیه‌نشین، سکونتگاه‌های غیر مجاز داشته باشیم. اداره کل بهزیستی استان البرز و سازمانهای ذیربط نیاز به توجه بیشتر از نظر مالی و منابع اقتصادی دارند. چتر حمایتی خصوصا در البرز نسبت به نیازمندان سوراخ‌های مشهود و عجیبی دارد.

مهم‌ترین مشکل بانوان استان البرز در حوزه اشتغال چیست؟ آیا عدم اشتغال آنان به عدم خودباوری و نقاط ضعف شخصیتی آنها برمی‌گردد یا به مشکلات اجتماعی سطح شهر؟

در اینجا تفاوت ذهنیت با عینیت مطرح می‌شود. عینیت آن چیزی است که قابل مشاهده، مانیتور و اندازه‌گیری دقیق است. بحث ذهنیت بحث وجوه متعدد در لایه‌های پنهان در بحث اشتغال پایدار بانوان است. یکی از این وجوه ظرافت کاری است که خانم‌ها ظریف‌تر و دقیق‌تر هستند. اما بخشی به عنوان ریسک فاکتور و عامل خطر بودن باید مورد بررسی قرار گیرد. مثلا شکننده‌تر بودن بانوان، مورد سوءاستفاده‌های مختلف احتمالی قرار گرفتن و عدم امنیت شغلی آنان مشکلات زیادی بر سر راه پیشرفت آنان بوجود آورده است. حتی ممکن است از طریق همسر منع اشتغال داشته باشند یا تقاضا کنند که حقوق همسر برای معیشت مصرف شود. اینها سبب تعارض می‌شود و موضوع و مسئله جدیدی در خانه ایجاد می‌شود که راه حل مناسبی باید برای آن یافت یا به یک توافق رسید.

در زمینه بهداشت روانی بانوان،چه پیامی به بانوان دارید؟

بانوانی که تازه مشغول به کار شده‌اند، یا تازه ازدواج کرده‌اند؛ همزمان با کار یا ازدواج به موضوع جدیدی نپردازند. مثلا اگر تازه ازدواج کرده‌اند و این تغییر باعث ایجاد تعارضاتی در زندگی آنان شده است که کاملا هم طبیعی است، به فکر بچه‌دار شدن یا اشتغال نباشند. چون جمیع این تغییرات حال هر فردی را بد می‌کند.

پیشنهاد دوم من این است که اگر یک ناهنجاری، اشاعه هجناری پیدا کرد، باور نکنند که طریقه صحیحی است. اگر از طریق رسانه‌ها یا شبکه‌های مجازی با دنیای پرکثرتی روبرو هستیم، اول به فکر حفط کیان خانواده و آشایانه گرم‌کنی باشیم. اگر در منزل و خانواده تزلزلی هست، از طریق خودشناسی، مشاوره و خویشتن‌داری مشکل را در خانواده حل کنیم. فضای فرهنگی درون خانواده متفاوت‌تر از بیرون شده است. آشیانه گرم‌کنی، همسرداری مناسب، مشارکت مناسب‌تر همسران در امور منزل، ورزش،‌ امیدواری و صبر و جرأت‌ورزی جزو الزامات یک زندگی خوب است.

انتهای پیام/