کرج - امید بانوان؛ در حاشیه این آیین با یکی از مشاوران منتخب، سرکار خانم ستوان یکم ندافیان مشاور و کارشناس نیروی انتظامی که  7 سال سابقه کار در حوزه مشاوره را دارد، گفتگویی داشتیم که اینک پیش روی شماست. امیدواریم با خواندن این نوع مطالب بانوان این سرزمین بیش از پیش توانمندی‌های خود را باور کنند.

ستوان یکم ندافیان در مورد مراکز مشاوره کلانتری‌ها و  انواع خدمات مشاوره‌ای که در این مراکز صورت می‌گیرد، گفت: مشاوران نیروی انتظامی در کلانتری‌ها و مراکز مشاوره نیروی انتظامی به ارباب رجوعی که به صورت مستقیم مراجعه کرده‌اند یا به افرادی که پرونده‌های آنها از سوی دادگاه‌ها، مراجع قضایی، شورای حل اختلاف و غیره به ما ارجاع شده است، خدمات مشاوره در زمینه‌های خانوادگی، تحصیلی، شغلی و ... ارائه می‌دهند.

وی یکی دیگر از وظایف مشاوران و مددکاران نیروی انتظامی را آموزش همگانی در زمینه ارتقاء فرهنگ مشاوره عنوان کرد و گفت: ما طبق وظیفه محوله در سطح مدارس، مساجد، پایگاهها و فرهنگسراها با پخش فیلم‌ و توزیع بروشورهای آموزشی و ایراد سخنرانی، هشدارها و توصیه‌های نیروی انتظامی را اطلاع‌رسانی می‌کنیم.

ستوان یکم ندافیان جامعه هدف برای آموزش و ارائه خدمات مشاوره‌ای را جامعه آسیب‌پذیر و دانش‌آموزان مدارس به ویژه دختران دبیرستانی و یا افرادی که به دلیل سن خاص و روبرو شدن با بحران هویت‌یابی با مشکل روبرو هستند، عنوان کرد.

از او در مورد مهمترین آیتم‌هایی که باعث انتخاب وی به عنوان یکی از مشاوران برتر شد، پرسیدم که وی در پاسخ اظهار داشت: من دقیقا از آیتم‌های مد نظر برای انتخاب مشاوران برتر اطلاعی ندارم ولی آیتم‌های لازم برای استخدام و مشاوره در نیروی انتظامی تحصیلات تخصصی از مقطع کارشناسی به بالا می‌باشد که البته در حال حاضر حتی ملاک تحصیلات بر اساس کارشناسی ارشد و بالاتر است. در کنار این‌ها یک سری آیتم‌ها نیز هسته گزینش مد نظر دارد و  البته تجارب حرفه‌ای، تحصیلی، آموزشی و دوره‌هایی که قبلا افراد سپری کرده‌اند، در این انتخابها موثر است.

از او در مورد میزان علاقه به حرفه‌اش پرسیدم و این که آیا این حرفه را دوست دارد؟ در حالی که لبخندی از رضایت به چهره داشت پاسخ داد: بله. حتما. اصلا در کار مشاوره باید عاشق شغل خود باشید. الان پلیس ما پلیس فرهنگ و قلم است. پلیسی است که با تهاجم فرهنگی روبروست و در این تهاجم فرهنگی اسلحه حوابگو نیست. تهاجم فرهنگی را باید با فرهنگ غنی پاسخ داد. اینک نیروی انتظامی با قدرت قلم، نیروی فرهنگی و اجتماعی به مبارزه برخاسته است و ما همچنان معتقدیم پیشگیری بهتر از درمان است.

از او خواستم به عنوان یک بانوی موفق در حوزه مشاوره و کار در حوزه نیروی انتظامی پیامی به بانوان بدهد، به ویژه به آن دسته‌ای که مشتاق کار در نیروی انتظامی هستند. وی با فراست بانوان مخاطب خود را به دو گروه تقسیم کرد و گفت: من بانوان را به دو گروه تقسیم می‌کنم: بانوانی که به شغل و حرفه ما علاقه‌مند هستند و دوست دارند به عضویت نیروی انتظامی درآمده و به عنوان مأمور زن خدمت کنند، این عزیزان می‌توانند از طریق مرکز گزینش نیروی انتظامی در میدان توحید شرایط استخدام و وورد را استعلام کنند؛ به ویژه که سهمیه محدود استخدام به صورت سالانه اعلام می‌شود. بانوان گروه دوم که شامل مادران و همسرانی هستند که رکن و اساس یک خانواده روی دوش آنان است. الان متأسفانه با وجود شبکه‌های اجتماعی و فقر فرهنگی که بعضا فرزندان ما در خانواده از آن رنج می‌برند، بنیان خانواده را با اعتقادات راسخ، عبادت، فرهنگ و نظارتی که روی بچه‌ها دارند  تقویت و تحکیم کنند. و اول از همه از خود و خانواده خود شروع کنند. مسائل و مشکلاتی که ما معمولا در مدارس می‌بینیم، پایه و ریشه آن را باید در خانواده‌ها جستجو کرد. درواقع خانواده رکن اساسی جامعه است و ما معتقدیم اگر روی یک خانواده نظارت داشته باشیم به نوعی می‌توانیم یک خانواده را نجات دهیم.

به بانوان خانه‌دار، شاغل، همسران و مادران توصیه می‌کنم که نظارت کامل و دقیقی روی خانواده خود داشته باشند. اگر به عنوان مادر و همسر خانواده خود را کنترل کنند سهم من از این که بخواهم جو نظامی یا کنترلی را در جامعه اعمال کنم، کم می‌شود و می‌توانم به مأموریت‌های مهم دیگری رسیدگی کنم.

در پایان از او خواستم به دختران جوانی که به هر دلیل با مشکلی روبرو شده و نیاز به مشاوری امین دارند ولی از مشاوره می‌ترسند، پیامی صمیمانه دهد که وی گفت: جمله «ترس برابر مرگ است»، واقعا صداقت دارد. در بسیاری از آسیب‌های اجتماعی که با آن روبرو هستیم اگر قبل از رسیدن به بحران آن را با مشاور یا فرد امینی از خانواده در میان بگذاریم شاید به مرحله بحرانی خود نرسد. جلوی ضرر را از هر جا بگیریم منفعت است. بسیاری از دختران ما  در مراحل اولیه آسیب که قرار می‌گیرند، متأسفانه به خاطر ترس از خانواده و ترس از اجتماع مسائل خود را مطرح نمی‌کنند و مثل قربانی در مرداب آن آسیب فرو می‌روند که بیرون آوردن اینها خیلی سخت خواهد شد، هم برای خانواده و هم برای متخصصان.

انتهای پیام/