البرز- امیدبانوان؛ زندگی ما، مخصوصاً در این عصر که دائماً با اخبار احتمال مناقشه‌های جهانی، حملات تروریستی، بیماری‌های کشنده و سایر تبعات عصر مدرن، رو‌به‌رو بوده و بمباران می‌شویم، کاملا با نگرانی‌ها پر شده است. خبر داشتن از چیزهایی که در اطراف ما یا برای ما پیش می‌آید، کاملا طبیعی است. مسئله این است که باید بیاموزیم تا نگران و عصبی نباشیم، جوری که گویا راه حلی برای مشکلمان وجود ندارد. چرا که برای بسیاری از مشکلاتی که ما را به دردسر می‌اندازند، راه حلی وجود دارد.

همه‌ ما می‌خواهیم راه‌حل نهایی برای متوقف کردن نگرانی را بیابیم، اما حقیقت اینجاست که چیزهای زیادی وجود دارند که می‌توانند نگرانی ما را در کسری از ثانیه برانگیخته کنند. منفی‌نگری، که دائماً با آن احاطه شده‌ایم، نباید زندگی ما را کنترل کند. با تغییر چشم‌انداز زندگیمان است که می‌توانیم متفاوت، شادتر، مفیدتر و خوشحال‌تر زندگی کنیم.

در کتاب نگران نباش و زندگی کن، دِیل کارنِگی تلاش بسیاری کرده تا تغییراتی را توصیف کند که یک شخص عادی باید برای در پیش گرفتن زندگی صحیح انجام دهد. کارنِگی با زبانی دوستانه و قابل فهم قصد دارد برای ما این پیام را بفرستد که لازم نیست زندگی به همینگونه که هست انجام شود و همیشه، راه بهتر و باکیفیت‌تری برای زندگی کردن وجود دارد.

این کتاب به این نکته اشاره دارد که کشفِ چگونه زندگی کردن، روندی مستمر است. اما این به این معنا نیست که راکد و کسل‌کننده باشد.

بخشی از کتاب نگران نباش و زندگی کن

مردم باید در حال زندگی کنند. این به این معنی است که افراد باید همهٔ هوش و اشتیاق خود را صرف زندگیِ روزانه خود کنند. معنی دیگر آن، این است که آن‌ها باید زندگی در گذشته را رها کرده و در حال حاضر زندگی کنند. زندگی در گذشته و آینده، در واقع اتلاف انرژی است. چیزی که تنها باعث نگرانی بی‌مورد، استرس و پریشانیِ روان می‌شود.

"به فردا فکر نکن، زیرا غم‌های فردا، برای فردا کافی است". این به این معنی نیست که نباید برای فردا آماده شد، بلکه می‌گوید اگرچه باید خود را برای فردا آماده کنیم، اما نباید نگران آن باشیم."

انسان‌ها مانند ساعت شنی هستند. آن‌ها هر روز کارهایی را شروع کرده و می‌خواهند آن‌ها را تمام کنند. اگر آن کارها را به اتمام نرسانند، مجبور می‌شوند ساختارهای جسمی و ذهنی خود را بشکنند. به همین خاطر است که افراد باید انرژی خود را بر روی تمام کردن یک کار در یک زمان متمرکز کنند. با تمرکز بر این امر، نه تنها افراد شانس تمام کردن همهٔ کارهای خود را پیدا می‌کنند، بلکه پس از اتمام موفقیت‌آمیزِ آن‌ها، حداقل، از نگرانی و اضطراب نجات می‌یابند.

با زندگی در زمان حال است که در واقع زندگی می‌کنیم، چرا که زندگی در گذشته و یا زندگی در آینده به معنی زندگی نیست.