زیر ذره‌بین- امیدبانوان؛ اعداد و ارقام موجود و جداول منشتر شده درخصوص عملکرد بانوان در کرسی‌های مدیریتی در دولت دوازدهم، از رشد چندبرابریِ حضور بانوان خبر می‌دهد، به گونه‌ای که به گفتۀ ابتکار، در ابتدای دولت حدود ۵ درصد مدیر زن داشتیم و اکنون این رقم در پایان دولت به ۲۵ درصد رسیده است.

معاون رئیس جمهور در امور زنان در این زمینه با ارائۀ آمارمی‌گوید: درحال حاضر ۹۶ معاون وزیر و همطراز معاون وزیر داریم که در اوایل دولت در این رتبه بیشتر از سه یا چهار بیشتر زن نبود. ۱۶ معاون استاندار داریم که قبلا در این پست کسی را نداشتیم. این‌ها زنان شایسته‌ای هستند که در پایان دولت روحانی؛ چهره دولت را کمی در مقایسه با قبل زنانه کرده است. بنابراین هیچ بهانه‌ای برای رئیس جهمور بعدی برای انتصاب مدیر زن وجود ندارد.

اگرچه به گفتۀ ابتکار، ما زنان توانمندی داریم که در سمت معاون وزیر بسیار موفق عمل کردند و امیدوارم که دولت بعدی در این زمینه دوربرگردان نزند که آمار موجود از وضعیت انتصاب زنان در امور مدیریتی از رشد قابل بیانی برخوردار است.

همچنین زهرا شجاعی- دبیرکل مجمع زنان اصلاح طلب و رئیس مرکز امور مشارکت زنان در دولت اصلاحات که یکی از نامزدهای انتخابت ریاست جمهوری برای دولت سیزدهم بود نیز دربارۀ موانع رفع انتصاب وزیر زن معتقد است: یکی از موانع مجلس است. در این مورد ریسک‌پذیری زنان کم است و آقایان هم احتیاط می‌کنند که اگر گزینه زن برای وزارت معرفی کنند ممکن است در مجلس رأی نیاورد و اعتبار زنان زیر سؤال برود.

شجاعی همچنین براین مهم تأکید دارد که: مانع دیگر برداشتی است که در ذهن برخی علما -نه همه علما و فقط برخی از آن‌ها- وجود دارد و آن این است که به لحاظ فقهی وزارت را از جنس عمارت و حکومت می‌دانند و معتقدند شرعاً وزارت زنان جایز نیست همچنان که قضاوت زنان جایز نیست. درحالی‌ که چنین چیزی در قرآن هم نیست و حتی در قرآن کریم؛ ملکه‌بودن زن هم مورد اشاره قرار گرفته است».

در این میان و با تمام موضوعات مطرح در این زمینه باید دید، برگ برندۀ رئیس جمهوری از میان هفت رجل سیاسی برای رقابت، در دست چه کسی قرار خواهد گرفت و آیا می‌توان بعد از سال‌ها نبودِ وزیر زن در کشور، به حضور این نامِ شایسته در دولت سیزدهم امیدوار بود یا خیر!