فرهنگی- امیدبانوان؛ تبیان نوشت: سال‌ها پیش سریال‌سازی و تولید برنامه‌های سرگرم‌کننده انحصاراً در اختیار تلویزیون بود. آفت انحصار اما به‌مرور تلویزیون را در مسئولیت تولید باکیفیت تنبل و ضعیف کرد. در همین بزنگاه شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی‌زبان با تولید یا دوبله آثار نامناسب وارد رقابت با تلویزیون شدند. با شروع این رقابت تلویزیون دوباره در مسیر تولید سریال‌‌های الف ویژه قرار گرفت. موج تولیدات اما دوباره فروکش کرد و این بار رقیبی از داخل در کنار تلویزیون قرار گرفت.

VOD ها در سال 99 با یک جهش ناگهانی تولید آثار متنوع را در دستور کار خود قراردادند. سریال‌سازی در نمایش خانگی سود بالایی دارد و با مدیوم تلویزیون هم متفاوت است. بااین‌همه اما همچنان جلب کردن توجه مخاطبان به تماشای سریال در پلتفرم پولی کار سختی است.

VOD ها اما آسان‌ترین شیوه رقابت با تلویزیون رایگان را انتخاب می‌کنند؛ نمایش ابتذال! روایت‌های بی‌پرده از هر چیزی که در تلویزیون ممنوع است کلید طلایی پیروزی در نمایش خانگی شده است. تبلیغات به کمک ایجاد حاشیه‌های وقت و بی‌وقت هم آتش این معرکه را پرشورتر می‎‌کند.

محتوای این سریال‌ها اساساً درد و دغدغه مردم جامعه نیست و توجیه کارگردان‌های این قبیل سریال‌ها این است که ما مددکار اجتماعی نیستیم، ما فیلم‌سازیم! به بیانی دقیق‌تر باید تصریح کرد که در این سریال‌ها حتی فنون ابتدایی سینمایی نیز رعایت نشده است.

زخم کاری یکی از همین سریال‌ها است که از قسمت اول حواشی زیادی داشته است. زخم‌کاری هنجارشکن‌ترین سریال‌ ایرانی است که اغلب ممنوعه‌ها را برای خود مجاز کرده است. نمایش بی‌پروای روابط زنی شوهردار با مردی دیگر آن‌هم بااطلاع همسرش، ایجاد موقعیت‌های متعدد اروتیک در سکانس‌های مختلف سریال، خیانت به همسر، دوستی دختر و پسر، مصرف مشروبات الکلی، نمایش قتل و خشونت بی‌پرده، مصرف دخانیات و مواد مخدر.

جالب است که پس از اعتراض‌ها به پخش قصه‌ای تا این اندازه مسأله‎‌دار، کارگردان از سانسورها گله‌مند است! مهدویان در متنی طولانی به سانسورهای ساترا اعتراض کرده و از درخواست همکاری نتفلیکس نوشته است.

حالا سؤال اینجا است که نسخه اصلی این سریال پیش از سانسورها در چه وضعیتی بوده و چگونه مجوز ساخت گرفته است؟!

مجوز ساخت این سریال را وزارت ارشاد صادر کرده و مجوز نمایش را هم از ساترا گرفته است. منطق ساترا برای مجوز نمایش، هزینه‌های بالای تولید این سریال است که باید دید به تأثیرات سوء فرهنگی می‌ارزیده یا نه؟! اما وزارت ارشاد هنوز درباره اعطای مجوز ساخت به این قصه پر اشکال هیچ پاسخی نداده است. ارشاد، صداوسیما و کارگردان هر سه در تولید و پخش این اثر ضد خانواده مقصر هستند.