• کتاب خوب- امیدبانوان؛ مشکل کمبود وقت مشکل همیشگی انسان‌ها است. مخصوصاً در عصر جدید که به‌خاطر شلوغی زندگی، تعدد کارها، زمان‌های هدررفته در ترافیک و... افراد زمان کمتری را برای انجام امور دلخواهشان در اختیار دارند. کتاب ساعت شادتر به کمک کسانی می‌آید که می‌خواهند یا مدیریت بهتر زمانشان هم در شغل و تحصیلشان پیشرفت کنند، هم به زندگی شخصی و ارتباطات اجتماعی خود برسند و هنوز هم وقت اضافه‌ای برای پرداختن به علایقشان در اختیار داشته باشند.
•  
• کتاب ساعت شادتر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به کتاب‌های توسعهٔ فردی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب ساعت شادتر

«به‌عنوان یک روانشناس اجتماعی، همیشه برای پیدا کردن پاسخ سؤالاتم به سراغ داده ها می‌روم. قبل از اینکه به اتاق رئیس بروم و از شغل رؤیایی‌ام استعفا دهم باید به این واقعیت توجه می‌کردم که قرار است با مقدار زیادی وقت آزاد روبرو شوم. قبل از اینکه از راب بخواهم که از شغلش فاصله بگیرد و بار سفر به جزیره را ببندد، باید تکلیفم را با خودم روشن می‌کردم که آیا عوض کردن یک فهرست بلندبالا از کارهای جورواجور با یک فهرست خالی و روزهای پر از بیکاری، چیزی بود که واقعاً شادترم کند یا نه. اگر ساعات یک شبانه روز بیشتر بود آیا احساس رضایت بیشتری از زندگی پیدا می‌کردم یا برعکس؟

چند تن از همکارانم را به یاری گرفتم تا این بحران را به‌صورت علمی بررسی کنیم. ما داده‌هایی را بررسی کردیم که زندگی ده‌ها هزار آمریکایی شاغل و غیرشاغل به همراه فعالیت‌های روزمره و همچنین میزان رضایت آن‌ها از زندگی را تحت پوشش قرار داد. با این گنج ارزشمند از داده‌ها، دیگر احتیاج به توصیه یک نفر نداشتم بلکه می‌توانستم به مجموعه‌ای از اطلاعات حاصل از گروه بزرگی از مردم تکیه کنم که منبع قابل اعتمادتری بود.

این داده‌ها به ما کمک کردند تا پاسخ یک سؤال مهم را دریابیم: چه ارتباطی میان میزان اوقات فراغت افراد در طی روز و میزان شادکامی کلی آن‌ها در زندگی وجود دارد؟

در گام اول، مقادیر مختلف زمانی که در اختیار افراد مختلف برای انجام کارهای دلخواه‌شان بود (اوقات فراغت)  را محاسبه کردیم. این کارها شامل تفریح، تماشای تلویزیون و حتی «هیچ کاری نکردن» بود. همچنین فعالیت‌های اجتماعی‌تر مثل رفتن به سینما یا مسابقات ورزشی و رفتن به گردش با دوستان و خانواده را نیز در بر می‌گرفت. زمان‌های صرف شده برای انجام امور اجباری (مثل وظایف شغلی، خانه‌داری، رفتن به دکتر، خریدهای خانه) در این محاسبات لحاظ نشد. این زمان‌ها در اختیار ما نیستند و به آن‌ها زمان‌های غیراختیاری می‌گوییم. 

سپس بررسی کردیم که میزان اوقات فراغت چه ارتباطی با میزان رضایت مردم از زندگی دارد. نتایج کاملاً گویا بود. نمودار زیر نشان دهنده نتایج است. نمودار بسیار جالب است چون از هر دو سمت نزولی است. این به آن معنا است که هم میزان بسیار کم اوقات فراغت و هم میزان بسیار بالای آن باعث ایجاد ناشادی و نارضایتی در زندگی می‌شود».