چاپ خبر

یاداشت- امیدبانوان؛ ایرنا نوشت: جشن نوروز و همگرایی فرهنگی نگاه و ایده همگرایانه میان ملت‌ها و واحدهای سیاسی ،تاریخ و قدمت بلندی دارد،ملت ها همیشه به دنبال جستجو و تقویت عوامل پیونده دهنده و سامان بخش روابط بین خود شان بوده و است. البته نباید از یاد برد که اندیشه بهره‌گیری از اشتراکات فرهنگی و اجتماعی، به منظور تقویت و سامان بخشیدن مناسبات فی ما بین از موضوعات کهن و با پیشنه بلندی تاریخ هستند. جشن نوروز یکی از آن زمینه ها و بسترهای معنوی و تاریخی است که می‌تواند با درون مایه‌های شگرف فرهنگی و تاریخی خود روابط ملت‌ها و دولت‌های حوزه فرهنگ و تمدن نوروز را انسانی تر و منطقی تر بسازد.
دیپلماسی فرهنگی می تواند نقش مهمی در تبادلات فرهنگی و دستیابی به اقتدار فرهنگی را فراهم آورد که نتیجه آن فراهم شدن صلح و همزیستی مسالمت آمیز برآمده از رشد و اعتلای فرهنگی است. آئین نوروز به عنوان یک داشته مشترک تمدنی میان ما و همسایگانمان است.
نقش نوروز در همگرایی فرهنگی به دو صورت سخت و نرم صورت می‌گیرد «در همگرایی سخت یک سازمان یا نهادی شکل گرفته و پیرامون آن فرهنگ‌سازی و هویت سازی انجام می‎‌شود که نمونه بارز آن اتحادیه اروپاست که تلاش می‎کند از این طریق هویت اروپایی را به وجود آورد که در برخی موارد نیز ناکام مانده است. اما نوع دیگر آن ، هم گرایی نرم است که کشورها به واسطه درکی که از یک هویت مشترک دارند به سمت همگرایی سوق پیدا کرده و از این طریق تبادلات خود را افزایش می‌دهند. در این نوع از همگرایی استحکام بیشتری وجود داشته و دارای عمر درازتر و پایدارتری است. نوروز یک هویت مشترک است که باعث شده همگرایی به واسطه آن شکل گیرد.»
دیگر اینکه نوروز تنها یک زمان و یک جشن نیست و نوروز یک گفتمان است: «نوروز گفتمانی است که از دل آن صلح نشات می‌گیرد. صلحی که کشورهای منطقه بیشتر از هر زمان دیگر به آن نیاز دارد و در صورت به دست آوردن آن می‌توان به تمام نقاط عالم نیز تسری یابد.»
نوروز توانایی‌های خوبی برای پیوند و همگرایی ملت‌ها دارد، زیرا در متن آیین‌های نوروزی، هیچ نمونه‌ای از شرک، بت‌پرستی، آیین‌های غیرالهی و غیرانسانی‌ و نکات منفی وجود ندارد. همه‌چیز در آنجا خدایی و انسانی و سپاس به درگاه یزدان است؛ جهانی پر از نور، روشنایی، حرکت، برکت و راستی.
عید نوروز همواره به عنوان میراث مشترک معنوی میان کشورهای حوزه فرهنگی و تمدنی ایرانی شناخته می شود و نوروز از معدود آیین هایی است که در آن رابطه انسان و طبیعت و پاسداری از محیط زیست متجلی می شود.

نوروز به عنوان مولفه‌ای فرهنگی مشترک میان مردمان سرزمینی با عقاید متعدد، پوشش‌های متنوع و زبان‌های مختلف است که می‌تواند در یک حوزه تمدنی در جهت دیپلماسی به صلح و دوستی کمک کند.

نوروز می تواند و ظرفیت آن را دارد که به عنوان عنصر اساسی دیپلماسی فرهنگی کشور در چارچوب دیپلماسی عمومی، در ارتقای جایگاه فرهنگی و سیاسی ایران در همه کشورهای حوزه نوروز بکار گرفته شود.
در راستای تقویت دیپلماسی فرهنگی آیین نوروزی وجه اشتراکی است که بتواند کشور ما را به کشورهای دیگر منطقه نیز متصل کند؛ بدون اینکه شائبه، کج‌فهمی و اختلاف دیدگاه در آن وجود داشته باشد.
در همین باره باید گفت بهره‌گیری از دیپلماسی نوروز به عنوان اهرمی در سیاست خارجی و روابط کشور های منطقه عملامی تواند پیامدها و ثمرات گسترده یی داشته باشد. در این راستا از یک سو با توجه و بهره گیری بیشتر و استفاده از پتانسیل‌های دیپلماسی فرهنگی و دیپلماسی نوروز (به عنوان بخشی مهم از دیپلماسی و سیاست خارجی کشورهای منطقه) دایره همکاری‌های فرهنگی و تاثیر گذاری کشورهای حوزه نوروز آسیای میانه، قفقاز و آسیای غربی گسترش خواهد یافت.
از سوی دیگر جدا از افزایش همگرایی های فرهنگی می توان با بهره گیری از این دیپلماسی در سیاست خارجی منطقه ای به نوبه خود همکاری های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشورهای منطقه را افزایش داد.

مهدی‌ رضا
کارشناس ارشد ارتباطات و روابط بین‌الملل