کتاب خوب- امیدبانوان؛ جاشوا فیلدز ملبورن و رایان نیکدیمس، دو دوست صمیمی که به «مینیمالیست‌ها» شهره‌اند، با آثارشان تا کنون به بیش از بیست میلیون نفر کمک کرده‌اند با داشته‌های کمتر زندگی معنادارتری داشته باشند. نوشته‌های آن‌ها در نشریات معتبری همچون نیویورک تایمز، وال‌استریت ژورنال، نیویورکر و تایم منتشر شده و خودشان در هاروارد، اپل و گوگل سخنرانی کرده‌اند.

«آدم‌ها را دوست داشته باشید، از اشیا استفاده کنید، چون برعکسش اصلاً جواب نمی‌دهد» نشان می‌دهد چطور با ارزیابی مجدد و بهبود هفت رابطۀ اساسی که زندگی ما را می‌سازند می‌توانیم زیست آگاهانه‌تر و رضایت‌بخش‌تری داشته باشیم؛ این هفت رابطه عبارت‌اند از رابطه با وسایل، حقیقت، خود، ارزش‌ها، پول، خلاقیت و آدم‌ها.

طرفه اینکه کتاب در روزهای شیوع پاندمی کووید ۱۹ منتشر شده که موجی از دلهره‌های مالی و جانی همۀ ما را در بر گرفته و نکات آن می‌تواند راهی برای آرامش یافتن و رشد و شکوفایی در قلب این آشوب باشد.

کتاب آدم‌ها را دوست داشته باشید، از اشیا استفاده کنید، چون برعکسش اصلاً جواب نمی‌دهد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به کتاب‌های توسعهٔ فردی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب آدم‌ها را دوست داشته باشید، از اشیا استفاده کنید، چون برعکسش اصلاً جواب نمی‌دهد

خرت‌وپرت‌های وجودی

خیلی چیزها هستند که زمانی به زندگی‌مان شادمانی می‌آوردند، اما در دنیای امروز دیگر به درد نمی‌خورند: تلفن‌های چرخشی، فلاپی‌دیسک، دوربین‌های یک‌بارمصرف، نوار کاست، دستگاه فکس، سی‌دی‌پلیر، پیجر، کامپیوترهای قدیمی و خیلی چیزهای دیگر. بسیاری از ما از وسایل قدیمی به‌دردنخورمان دل نمی‌کنیم، چون حس نوستالژی به ما می‌دهند.

این است که یک مشت وسایل قدیمی بیخود را با چنگ‌ودندان نگه می‌داریم. حتی تعمیرشان هم نمی‌کنیم؛ فقط انبارشان می‌کنیم. و همین‌طور که کلکسیونمان بزرگ‌تر و بزرگ‌تر می‌شود، زیرشیروانی، انباری، زیرزمین، کمدها و پارکینگ به برزخی برای خرت‌وپرت‌ها تبدیل می‌شود.

خیلی از وسایل ما دیگر استفاده نمی‌شوند و همین استفاده نشدن نشانهٔ این است که باید رهایشان کنیم. می‌دانید، وقتی نیازها، آرزوها و فناوری‌های ما تغییر می‌کند، جهان اطرافمان هم عوض می‌شود. چیزهایی که امروز ارزش زندگی‌مان را می‌افزایند شاید فرداروز دیگر به دردمان نخورند؛ یعنی باید بتوانیم از همه‌چیز دست بشوییم، حتی چیزهایی که امروز برایمان مفیدند. چون اگر بتوانیم از آن‌ها دل بکنیم، می‌توانیم برای متعلقات فراموش‌شده‌مان خانه‌های جدیدی پیدا کنیم که در آن به جای خاک خوردن، به زندگی کس دیگری خدمت می‌کنند.

هر چیزی روزی منسوخ می‌شود. صد سال بعد، این دنیا پر می‌شود از آدم‌هایی جدید که مدت‌ها پیش کابل یواس‌بی، آیفون و تلویزیون تخت [ال‌سی‌دی] را کنار گذاشته‌اند و گذشته را رها کرده‌اند تا برای آینده جا باز کنند. این یعنی باید حواسمان به چیزهای جدیدی که امروز وارد زندگی‌مان می‌کنیم باشد. و به همان اندازه هم حواسمان به زمان منسوخ شدن آن‌ها باشد؛ چون تمایل به دل کندن از دارایی‌ها یکی از بالغانه‌ترین فضیلت‌های زندگی است.