کتاب خوب_ امیدبانوان؛ چارلز داهیگ (متولد ۱۹۷۴) برندهٔ جایزه پولیتزر، برای نوشته‌هایش در زمینه‌های کسب‌وکار است.

کتاب علمی داهیگ در زمینهٔ شکل‌گیری عادت‌ها با عنوان نیروی عادت؛ چرایی کارهایی که ما انجام می‌دهیم، در زندگی و کسب و کار، در ۲۸ فوریه ۲۰۱۲ منتشر شد. روزنامهٔ نیویورک تایمز خلاصه‌ای از آن را تحت عنوان «چگونه شرکت‌ها به رازهای شما پی می‌برند» منتشر کرد. کتاب نیروی عادت حدود ۶ هفته در لیست پرفروش‌ترین‌های نیویورک تایمز قرار داشت. داهیگ اطلاعات علمی را در قالب روايت به گونه‌ای بيان می‌كند كه ما را از دنيای كار و تجارت و شركت‌های بزرگ اقتصادی مانند استارباكس به جنبش‌های مدنی و مبارزه برای كسب حقوق شهروندی می‌برد و خصلت‌های طبيعی و نيروهای بالقوه انسان را به زيبايی شرح می‌دهد.

داهیگ در این کتاب توضیح می‌دهد که چگونه انسان با تمرکز بر تغییر یک عادت یا الگو که آن را اصل و مبنای عادات قرار می‌دهد، می‌تواند بر عادات دیگر خود هم غلبه کند و آن‌ها را در جهت مثبت تغییر دهد. او تأکید می‌کند که بر این اساس فقط افراد نیستند که می‌توانند عادات خود را تغییر دهند بلکه شرکت‌ها و سازمان‌ها هم می‌توانند بر تمرکز روی عادات کل سازمان را تغییر دهند.

شنیدن کتاب نیروی عادت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 مدیران شرکت‌ها، برنامه‌ریزان و تمام کسانی که قصد دارند عادت بدی را در زندگی خود ترک و آن را با عادات خوب جایگزین کنند.

درباره چارلز داهیگ

چارلز داهیگ (متولد ۱۹۷۴) برندهٔ جایزهٔ پولیتزر نیویورک تایمز برای نوشته‌هایش در زمینه‌های کسب‌وکار است. او قبل از پیوستن به نیویورک تایمز برای روزنامهٔ لس آنجلس تایمز می‌نوشت. او که اکنون در شهر نیویورک ساکن است، فارغ‌التحصیل دانشگاه‌های ییل (رشته تاریخ) و مدرسه کسب و کار هاروارد در رشته MBA است.

بخشی از کتاب نیروی عادت

«خانم ليزا با حضور مرتب در مركز تحقيق محبوب دانشمندان شده بود. بر اساس پرونده‌اش، ليزا آلن، زنی ۳۴ساله بود و از ۱۶سالگی نوشيدن و سيگاركشيدن را شروع كرده بود و بيشتر مدت عمر با چاقی دست به گريبان بود.

در يک زمان، در ميانه‌های ۲۰سالگی، مجموعه‌ای از بنگاه‌ها برای بازپس‌گرفتن۱۰ هزار دلار پولی كه به آن‌ها مقروض بود به اذيت و آزار او پرداختند. سوابق شغلی او نشان می‌داد بيشترين زمانی كه در جايی مشغول كار بوده به يک سال نمی‌رسيد.

اما، زنی كه امروز مقابل محققان ايستاده بود لاغر و پرشور بود و پاهای قوی يک دونده را داشت. نسبت به عکس‌هايی كه در پرونده‌ی او بود، ده سال جوان‌تر نشان می‌داد و گويی می‌خواست كسانی را كه در اتاق بودند تمرين دهد. طبق آخرين گزارش‌های پرونده، ليزا هيچ قرض معوقه‌ای نداشت، نوشيدن را كنار گذاشته بود و ۳۹ ماه بود كه در يک شركت گرافيک كار می‌كرد.

يکی از پزشکان پرسيد: «چه مدت است لب به سيگار نزده‌ای؟» و نگاهی به سياهه‌ی سؤال‌هايی انداخت كه ليزا هر وقت به اين آزمايشگاه می‌آمد به آن ها پاسخ می‌داد».