کتاب خوب- امیدبانوان؛ نداشتن یک عشق هوشمندانه و متعادل به خود، بزرگترین و اولین مشکل روان‌شناسی جامعه‌ انسانی ما را تشکیل می‌دهد. من زمانی می‌توانم چیزی را به کسی بدهم که مالک آن باشم: اگر این ثروت و دارایی را از خودم دریغ کنم، پس هرگز نخواهم توانست آن را با دیگری تقسیم کنم.

به خود عشق ورزیدن، داشتن یک علاقه و محبت بی‌نهایت و احساس همدردی کردن و احترام کامل گذاشتن به خود است و خبر خوش آن است که، هر کدام از ما در عمق وجودمان از توانایی بالایی برای دوست داشتن خود و یا دیگران، بهره‌مندیم و این چیزی نیست که اکتسابی باشد بلکه قابلیتی ذاتی‌ست که ما فقط باید آن را در خود کشف کنیم.

هفت موضوع اصلی، پایه و اساس این کتاب را تشکیل می‌دهد:

۱ زندگی یک مدرسه است: ما اینجا (روی کره‌ی خاکی) هستیم تا قوانین بزرگ زندگی را بیاموزیم.

۲ عشق، مهم‌ترین عنصر سازنده‌ی طبیعت ماست: عشق بنیاد وجودی ماست که همچون الماسی نتراشیده با شکل ظاهری ناخالص و پرورده نشده، در عمق وجود ما مدفون شده‌است.

۳ این عشق هنگامی‌که بدون هیچ‌ترسی بیان شود، بزرگترین نیرو را در دنیا تشکیل می‌دهد.

۴ اگر برای ما آنقدر سخت است که خود را مورد تحسین قرار دهیم و اغلب از خود تصویری مردد و متزلزل داریم، تنها به این دلیل است که اغلب ما از همان سنین پایین یک سری کامل و متفاوت از این افکار منفی و باورهایی مثل: من آدم بی‌مصرفی هستم، سزاوار این نیستم که مرا دوست داشته‌باشند، ارزش چیزی را ندارم و... باخود داریم.

۵ هر کس در عمق وجود خود و در هویت واقعی خود، یک مرکز بی‌نهایت قوی و خالص و همیشگی و بامحبتی دارد که هیچ‌گاه تغییر نمی‌کند و به هیچ وجه تحت تأثیر حرف‌های بی‌ربط افکار ما یا حرکات ما، قرار نمی‌گیرد.

۶ این مرکز (قطب‌نمای درونی) اغلب بدون اطلاع ما، زندگی ما را برمی‌انگیزد، یکی می‌کند و هدایت می‌کند.

۷ تا زمانی‌که به شناخت خود، تحسین خود، گرامی داشتن خود و محترم شمردن خود بدون هیچ قیدوشرطی شروع نکنیم، هرگز قادر به تحسین کردن و دوست‌داشتن دیگری نخواهیم‌بود.