کرج – امید بانوان؛ تیلدا حسینی - آرام آرام نسیم جنبش‌ انتخاباتی وزیدن گرفته و از هر سو شاهد تحرکات و گروه‌بندی‌های سیاسی برای انتخابات 1400 ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا هستیم.

اتفاقی که تا چند وقت دیگر با ثبت‌نام کاندیداها رنگ و جلای بیشتری به خود گرفته و با قطعی شدن اسامی داوطلبین هاله ابهام برای حضور در انتخابات و تایید یا رد صلاحیت افراد کاملا زدوده می‌شود.

در این بین مسلما شور انتخاباتی شوراهای شهر در بین شهروندان مشهودتر است. از هر سو زمزمه‌هایی به گوش می‌رسد و کم‌کم جناح‌ها، گروه‌های سیاسی و حتی جمع‌های خصوصی برای بسترسازی انتخابات و فرستادن کاندیدای مورد نظر خود به پارلمان شهری تقریبا از هیچ تلاشی مضایقه نمی‌کنند و البته جمع بانوان نیز از این قاعده مستثنی نیست!

در این فرصت اندک سعی داریم به واکاوی این موضوع بپردازیم که براستی از منظر و دید اصحاب قلم به ویژه خبرنگاران پارلمان شهری، پژوهشگران و جامعه‌شناسان «چه قدر حضور زنان در صحن علنی شورای شهر حضوری ویترینی است؟ چه قدر حضوری نسبتا عملگرا!»

آیا ما بانوان را با رأی خود تا پارلمان شهر بدرقه می‌کنیم با این نیت که بالاخره «بانویی» به شورای شهر راه یابد و در رأس هرم تصمیم‌سازی قرار گیرد؟ و با همان نیت در تلاش و حسرت برای معرفی کاندیدای بانو برای انتخابات ریاست جمهوری هستیم؟

 یا آنکه بر اساس شایسته‌سالاری در صدد هستیم متفکری، نابغه سیاسی، اندیشمند و تحلیلگری را در صدر قدرت شهر بنشانیم که ممکن است این کاندیدا یک بانو باشد! تفاوت این دو نگاه قطعا نه در سرنوشت سیاسی و اجتماعی تک تک ما که در کمال آینده جامعه بانوان نقشی بی‌بدیل ایفاء خواهد کرد.

در دولت تدبیر و امید بسیار بر جایگاه و نقش مدیریتی و سیاسی بانوان جامعه تاکید شد. از تبیین و ابلاغ قانون انتصاب زنان برای پست‌های مدیریتی و لزوم تحقق سهم 30 درصدی مدیریتی بانوان با هدف عبور از سقف شیشه‌ای تا تلاش بر افزایش مشارکت اجتماعی – سیاسی دختران که چندی پیش به عنوان طرح افزایش مشارکت اجتماعی دختران دانش‌آموز اجرایی شد. اما، آنچه باید مورد توجه قرار گیرد از یکسو توجه به کیفیت است نه کمیت و از دیگر سو رعایت تعادل در برقراری عدالت جنسی است.

بر کسی پوشیده نیست که چه قدر جامعه زنان در دستیابی بانوان به فرصتهای برابری که مطالبه به حق سهم 50 درصدی آنان به عنوان نیمی از جامعه است، تلاش کرد. چه قدر در طول تاریخ سعی و آزمون و خطا را پشت سر گذاشت تا با حضور پررنگ‌تر بانوان چه در نقش کاندیداتوری و چه در انتخاب کاندیدا شکاف جنسیتی موجود در دسترسی بانوان به مبادی تصمیم‌گیری، سیاستگذاری و ترسیم سرنوشت بهتر برای بانوان را کمتر کرده و این نقص را مرتفع نماید .

اما اگر در مسیر روشن رسیدن به ارکان قدرت به جای اعمال رویکرد عدالت جنسیتی فقط با این دید به قضایا بنگریم که وزن سیاسی شورا بر مدار دیدگاه مردسالارانه یا زن سالارانه دور بزند، بیم آن می‌رود که با برهم زدن تعادل، توانمندی و مهارت؛ علم و تخصص بسیاری از افراد ناخواسته مورد غفلت قرار گیرد.

مباد روزی که ما فقط بر اساس زن یا مرد بودنِ کاندیدایی دست به انتخاب بزنیم درحالی که فرد اصلح قربانی نگرش ساده‌انگارانه ما شده باشد. همانطور که شایسته و منصفانه نیست که شایسته‌سالاری را در قربانگاه افکار فمینیستی ذبح کنیم به این امید که تعداد کرسی بیشتری از پارلمان کشوری یا شهری یا میز مدیریتی در سطح کلان به زنان اختصاص یابد بدون آنکه خروجی فعالیت بانوان قبلی رصد شده باشد.

این روزها فرصت سبک سنگین کردن، برآورد و تحلیل کردن هنوز برای تک تک ما به ویژه اصحاب رسانه و قلم فراهم است. حتی می‌توان گفت آنان که به هر تقدیر تریبونی برای سخن و مخاطب فهیمی، گوش شنوایی برای شنیدن دارند، وظیفه سنگین‌تری نیز به دوش دارند.

کافیست رفتار، گفتار و عملکرد پارلمان‌نشینان شهر خویش را به عنوان یک رسانه قدرتمند تحلیل کرد، منصفانه به نقد نشست و در اختیار شهروندان قرار داد تا اگر بانوان در جایگاه تصمیم‌سازی عملکردی قابل قبول داشته‌اند، قاطعانه از عملکردشان تقدیر شود و اگر در این دوره فقط 4 سال کرسی مهم شورای شهر اشغال شد در حالی که بودند افرادی که از جایگاه فکر و اندیشه، قدرت و اقتدار بیشتری برخوردار بودند ولی فرصت انتخاب از آنان گرفته شد، درس عبرتی برای انتخاب این دوره ما باشد.

در پایان ذکر این مهم خالی از لطف نیست که گرچه نگاه فراجنسیتی در انتخاب و پیشبرد امور بسیار مهم است اما نباید فراموش کرد در شهری که زنان آن از کوری جنسیتی فضا و کالبد شهری در رنج به سر می‌برند و هنوز بسیاری از فضاهای شهری از کمترین امکانات زنانه مثل امنیت اجتماعی برخوردار نیست، شاید چینش کاندیداها به سمت زنان، اخذ کرسی‌های بیشتر شورا توسط بانوان و تلطیف آن نگاه مردسالارانه حاکم بر شهر با نگاه ظریف‌اندیش زنانه در بهبود حال این شهر و شهروندان موثر باشد.