کرج - امید بانوان؛ حضرت معصومه سلام الله از نظر مقام معنوی دارای آن چنان مرتبه رفیعی هستند که در میان بانوان عالم دو بانو به مقام شفاعت گناهکاران در روز قیامت نائل شده‌اند که یکی حضرت زهرا سلام الله علیها است و دیگری حضرت معصومه سلام الله علیها که از آنچنان حب و مقامی در نزد ائمه برخوردار است که زیارت وی در قم همسنگ زیارت امام رضا علیه السلام، امام معصوم روایت شده است.

 اگر برای دختران جامعه بانویی چون حضرت معصومه که از نظر کرامات معنوی و سجایای اخلاقی دارای چنین منزلتی است، به عنوان اسوه و الگو در نظر گرفته شده است،اینک باید این سؤال را از خود بپرسیم که دختران جامعه‌ ما چقدر با این الگو و اسوه ارتباط عاطفی برقرار کرده‌اند تا بتوانند به واقع وی را در تمام جوانب زندگی خویش سرمشق قرار دهند.

 از سال 1386 که این مصوبه با هدف بهره گیری از سیره پاک خاندان عصمت به عنوان الگوی رفتاری دختران و حصول مطالبات قشری که به واقع نیمی از جامعه را تشکیل می‌دهند، اجرایی شد تا اکنون نزدیک به یک دهه گذشته است. ولی آیا واقعا در این نام‌گذاری مبارک که برگرفته از میلاد بانوی کریمه اهل بیت است، به نیازهای اجتماعی دختران هم بها داده شد یا فقط به همان برگهای تقویم بسنده شد.

 صرفا نامگذاری و بعد از آن شعار دادن و ارائه کلیشه‌های همیشگی از حجاب و عفاف؛ تقوی و پرهیزگاری برای دخترانی که آنقدر در معرض انواع هجمه‌های فرهنگی  دشمن داخلی و خارجی قرار گرفته‌اند کفایت می‌کند؟ دخترانی که اینک به دنبال همان برنامه‌های پرجنجال  «دوشیزه سال» هستند و از طریق ماهواره و اینترنت پیگیر آخرین مد لباس یا سبک زندگی هنرپیشگان یا دختران نمونه سال البته از منظر غربیان هستند، چقدر می‌توانند با دختری از باغ رسالت که این چنین مظلومانه و باوقار در طول اعصار و قرون به رسالت هدایت و شفاعت این امت پرداخته است، همزاد پنداری کنند، لحظه‌ای از دید وسیع وی و از منظر و نگاه سلیم وی به مقام والا و  ارزشمند دختران و بانوان بیندیشند؟

 دختران سرزمین آفتاب که تمام دروازه‌های فکری و فرهنگی‌اش به روی دنیا گسترده شده و به ویژه از این به بعد گسترده‌تر نیز خواهد شد، چقدر توانسته‌اند به جای فریب در باغ سبزی که غربیان از القای اندیشه‌های عوام‌فریبانه «کمال زن»، «برابری زن»، «فمینیسم» و غیره به آینها نشان می‌دهند، به پشتوانه فرهنگی و دینی خود تکیه کنند و گاهی نیم نگاهی نیز به سلف و الگوهای راستین دینی و ملی خود کنند.

 چقدر دست اندرکاران فرهنگی که بعد از رایزنی‌های مختلف و برگزاری نشستهای متعدد روزی از تقویم را به نام و مناسبت خاصی اختصاص می‌دهند به فکر زیرساختها، بسترها و پتانسیل‌های بهره‌گیری از ظرفیت این نام و مناسبت هستند و چقدر فقط به نامگذاری تقویمی و تجلیل تشریفاتی بسنده کرده‌اند؟

 در این روز خاص، روز دختران، چقدر دختران این سرزمین با علت نامگذاری این روز، آشنا هستند؟ در روز ملی دختران قرار است چه اتفاقی برای دختران سراسر این پهنه جغرافیایی رخ دهد که قبل از نام‌گذاری آن رخ نداده بود؟ چقدر توانستیم از مظلومیت و معصومیت این دردانه اهل بیت (ع) که عمری به لطف صفای حضور مضجع و بارگاه شریفش، مملکت اسلامی ریزه‌خوار خوان کرمش است، بکاهیم و او را آنچنان که شایسته مقام نورانی‌اش است به دیگران حداقل به دختران ایران بشناسانیم؟

 بسنده نکنیم به مناسبتی و تبریکی و هدیه‌ای، بسنده نکنیم تنها به تجلیلی و خبری کوتاه چند لحظه‌ای و چند سطری، بسنده نکینم فقط به سلام و عرض ارادتی از راه دور. گاهی خوب است همه تن جان شویم، همه جان عاشق و گوش جان بسپریم به نجوای مظلومانه و شریفی که از مشرق زمین می‌خواند بانوان شرقی را به ارزشمندی بیشتر، به کمال طلبی وسیع تر و به مقامی والاتر که جز به رنج آگاهی بدست نخواهد آمد.

 گاهی خوبست از خود بپرسیم بین من و آن «الهه نور» چقدر فاصله بسیار است؟ و برای رفع این فاصله، برای مثل او شدن، برای بانویی چون «بانو معصومه» معصوم ماندن از چه راهی، از چه معبری عبور کنیم که کمترین آسیب را ببینیم و بیشترین لذت روحانی را ببریم. گاهی خوبست در خلوت اندیشه به این نکته بیندیشیم که روز ملی دختران روز همه دختران ایران است و البته آنها که آسیب‌دیده‌اند، آنها که در دام غفلت غرب اسیر شده‌اند، آنها که در ورطه خطرناک اجتماعی و فرهنگی قرار گرفته‌اند، آری حتی آنها هم مورد تفقد حضرت معصومه و اهل بیت هستند و چه بسا بیشتر باید مورد توجه قرار گیرند تا هدایت شوند چرا که نعمت هدایت نعمتی عام و بارگاه ملکوتی ائمه اطهار (ع) تنها بارگاهیست که هیچ حای آن ننوشته «گنهکار نیاید...» لذا وقت برنامه‌ریزی فرهنگی در چنین ایامی از یاد نبریم که به جای «گفتن» آن هم برای قشری خاص گاهی می‌توان به ساده‌ترین روش «نشان داد» راه را آن هم برای قشری عام و البته فراموش نکرد مطالبات معوقه، حقوق تضییع شده و احساسات نادیده گرفته شده نسلی را که روز به روز شکننده‌تر می‌شود.