کرج - امید بانوان؛ به نقل از روابط عمومی سازمان انتقال خون؛ او ركوردار اهدای پلاكت در بين زنان كردستانی نيز هست و برای شانزدهمين بار در صف اهدای پلاكت قرار گرفته است.

عباسی چهره‌ای شاخص در بين جمعيت زنان است، نتيجه 83 بار مراجعه او به مركز انتقال خون اهدای 52 واحد خون كامل و 15 واحد پلاكت به شيوه آفرزيس بود و بر همين اساس لقب زن ركوردار اهدای خون در كردستان را از آن خود كرده است.

او كه به تازگی چهل و چهارمین سالروز تولدش را پشت سر گذاشته است، با به ياد آوردن ساختمان‌هایی كه انتقال خون كردستان در دهه 70 در آنها مستقر بود، می‌گويد: تابلوي مركز انتقال خون را كه می‌ديدم حس خوبی در من ايجاد می‌شد و به ياد دارم كه يك بار نيز به آنجا مراجعه كردم اما به دليل سن كم (16 سال) و اينكه هيچ مدرك شناسايی با خود به همراه نداشتم اجازه اهدای خون به من داده نشد و با دريافت چند عدد بروشور كه توضيحات اهدای خون در آن درج شده بود، مركز را ترك كردم.

عباسي با بيان اينكه رسانه‌های آن زمان پر تعداد و متنوع نبودند، ادامه می‌دهد: تبليغات گسترده از اهدای خون را در سطح شهر نديده بودم اما گاهی در محافلی با حضور افرادی از مجموعه‌های بهداشت و درمان از اهدای خون و ضرورت آن نيز صحبت می‌شد و يا خاطراتی از دوران جنگ و پيشقدم بودن زنان استان برای نجات جان مصدومين بازگو می‌كردند كه مرا به خود جلب می‌كرد.

* تجربه شيرين اولين اهدای خون و استمرار آن

عباسی در بهمن ماه 1373 براي اولين بار به جمع اهداكنندگان خون پيوست، او اين تجربه را اينگونه بيان می‌كند با اطلاعاتی كه از مطالعه بروشورها دريافت كرده بودم می‌دانستم كه اهدای خون كار دشواری نيست و از پس آن بر خواهم آمد.

در آن زمان به كسی اطلاع ندادم كه می‌خواهم خون اهدا كنم چون نمی‌دانستم كه واكنش اعضای خانواده‌ام چه خواهد بود، هر چند كه بعدها با موافقت و تشويق شان نيز رو به رو شدم.

او با بيان اينكه آمار مراجعات ثبت شده‌اش به مركز انتقال خون به عدد 83 رسيده است، می‌گويد: در دهه‌های 70 و 80 سالانه بيش از سه بار برای اهدای خون مراجعه می‌كردم اما زنان تنها سه بار در سال اجازه اهدای خون كامل را به شيوه معمول دارند و در نتيجه تا سر رسيد تاريخ بعدی اهدای خون از انجام اين كار معاف هستند.

عباسی ادامه داد: قلبا تمايل داشتم كه تا سر حد توان جسمی با اهدای خون بيماران نيازمند را ياری كنم اما استانداردهای جهانی براي سقف اهدای خون زنان وجود داشت كه موجب شد در طول اين سال‌ها بتوانم تنها 52 بار اهدای خون داشته باشم.

* سالانه مي توان 24 بار پلاكت اهدا كرد

در بهمن ماه سال 95 در هنگام اهدای خون از طريق مسئول بخش آفرزيس انتقال خون متوجه شدم كه بيماری نيازمند تزريق پلاكت خون است و روش ديگری نيز برای اهدای بخشی از خون وجود دارد كه از اين طريق سقف سالانه اهدای خون كه هميشه برای من مانعی تلقی می‌شد، تغيير پيدا می‌كند.

عباسی يادآور شد: نخستين تجربه اهدای پلاكت برايم دلچسپ بود و بعدا متوجه شدم كه پلاكت اهدايی به نوجوانی اهدا شده كه مبتلا به سرطان خون بود و خوشبختانه نجات بخش بود و به روند درمان و بازيابی سلامتيش‌كمك كرده است.

وی با بيان اينكه محدوديت اهدای خون هر چهار ماه يكبار برای خانم‌ها در اهدای پلاكت به شيوه آفرزيس وجود ندارد، گفت: بسياری از خانم‌های مجرد يا آنان كه سابقه بارداری ندارند از اين موضوع اطلاع ندارند كه می‌توانند هچون آقايان سالانه 24 بار اقدام به اهدای پلاكت كنند و با روشی متفاوت و با تاثيری دو چندان بيمارانی كه عمدتا بيماران صعب العلاج هستند را ياری دهند.

عباسی از اهداي 15 بار پلاكت در طول 18 ماه گذشته خبر می‌دهد و می‌گويد: مدت زمان اهدای پلاكت طولانی‌تر از اهدای معمولی است اما در هر بار اهدای پلاكت می‌توان به اندازه 8 - 6 واحد اهدای خون معمولی پلاكت جمع آوری كرد و به بيمارانی كه غالبا در بخش سرطان شناسی بستری هستند كمك كرد.

* كاركنان انتقال خون نماد نوعدوستی و مهربانی هستند

رضيه عباسی با بيان اينكه 24 سال است كه با مجموعه انتقال خون در ارتباط است، گفت: از سال هاي نخستين افتتاح ساختمان فعلی انتقال خون، در همه فصول و حتی ايام تعطيلات با مجموعه انتقال خون همراه بوده و كاركنان انتقال خون نيز هميشه همدل با من بوده و پذيرايی گرمی از من داشته‌اند.

وی با بيان اينكه برخی از كاركنان قديمی مجموعه بازنشسته شده‌اند اما گاهی كه مرا می‌بينند سلام و احوالپرسي گرمی داريم، يادآور می‌شود: هيچ چيز مثل روی گشاده و سيرت نيكوی كارشناسان انتقال خون نمی‌تواند يك اهدا كننده را جذب و يا او را تبديل به اهدا كننده مستمر كند.

* بيماری پدرم انگيزه‌ام برای اهدای خون را افزايش داده است

عباسی در باره بيماری پدرش گفت: پدرم سال‌ها كه از خدمات دياليز مراكز درمانی استفاده می‌کرد و هر گاه همراه با او برای دياليز مراجعه می‌کردم، از همراهان بيماران پيوند كليه يا آنان كه در حال دياليزند می‌شنوم كه بيمارشان طی اعمال جراحی نيازمند خون بوده و از طرفی توسط انتقال خون نيز اعلام می‌شود كه اهدای خون مستمر برای درمان بسياری از بيماران ضروری است.

عباسی تاكيد می كند: تنها افرادی می‌توانند بيماران را به خوبی درك كنند كه تجربه بيماری خود و يا عزيزترين افراد زندگی‌شان را داشته باشند و من چنين تجربه ای دارم و به همين دليل مشتاقانه برای كاستن دردی از بيماران پيشقدم می‌‌شوم.

* جذب اهدا كنندگان جديد ساده نيست

او با بيان اينكه آستين همت را برای جذب افراد بيشتر به اهدای خون بالا زده است، ادامه می‌دهد: جذب اهدا كنندگان بار اول به اهدای خون كار ساده ای نيست، افراد بايد به درستی آموزش دريافت كنند و از سالم‌ترين اقشار جامعه انتخاب شوند تا حضورشان نتيجه بخش باشد.

عباسی تلاش براي جذب بانوان در اين عرصه را دشوارتر می‌داند و می‌گويد: روش هايی كه تاكنون براي جذب اهداكنندگان زن استفاده شده بايد متحول شود و با ادبياتی جديد سعی كرد بانوان جوان جامعه را به اين كار انسان دوستانه ترغيب و باورهای نادرست آنان را تصحيح كرد.

 * فرقی ندارد كه خونم در رگ كدام بيمار جاری می‌شود

عباسی گفت كه تزريق خون معمولا آخرين راهكار پزشكان براي نجات جان بيماران است؛ بنابراين بيماران دريافت كننده خون چشم اميد به اهدای خون سالم همنوعانشان بسته و هيچ چيز انسان‌دوستانه تری از نجات جان نااميدترين انسانها نيست.

وی با بيان اينكه تفاوتی برايش ندارد كه خون اهدايی اش به چه كسی تزريق شود، تاكيد كرد: اهدای خون هديه ای در راه ترويج انسانيت و نوع‌دوستي است و هيچ فرقی نمي كند اين هديه را كدام انسان دريافت می كند و مهم اين است كه اين هديه توسط بيمار دريافت شود و لبخندی بر لبان او و خانواده اش بنشيند.

انتهای پیام/